Kilka dni temu na jednej z grup na FB, która skupia HR-owców pojawił się temat pozyskiwania referencji na temat kandydatów będących w procesie rekrutacyjnym. Postanowiłam przyjrzeć się bliżej tematowi od strony prawnej oraz podzielić się z Wami swoimi doświadczeniami związanymi z pozyskiwaniem opinii o kandydatach.

Zaczynam pisać ten tekst i myślę sobie, że to będzie chyba najkrótszy artykuł na blogu. Ale mimo to nie chcę, żeby myśl, która towarzyszy mi od jakiegoś czasu umknęła gdzieś w poście w moich social mediach. A więc do rzeczy 🙂

Kiedy kilka miesięcy temu kończyłam pisanie książki sytuacja na rynku pracy była kompletnie inna. Mówiło się o tym, że mamy rynek pracownika, a pracodawcy już sami nie wiedzieli co zrobić, żeby przyciągnąć do siebie odpowiednią kadrę. Prześcigali się w coraz bardziej wydumanych benefitach, a firmy dostarczające usługi dla HR zacierały ręce. Sytuacja związana z koronawirusem namieszała na rynku pracy i dziś możemy powiedzieć, że jest kompletnie inaczej, ale czy rzeczywiście możemy powiedzieć, że mamy rynek pracodawcy?

Trochę mnie tu nie było, ale wracam do Was z konkretną inspiracją. I muszę Wam powiedzieć, że czasem warto wyjrzeć poza swoje podwórko i zainspirować się kimś spoza branży. Dziś będzie mowa o nie byle jakim procesie rekrutacyjnym, o którym miałam Wam napisać już jakiś czas temu. Tamten się zakończył, a teraz jest nowy, więc spieszę z tekstem zanim mnie ktoś ubiegnie 😉

Trywialnym będzie, jeśli powiem, że media społecznościowe na dobre zagościły w polskich domach. Rzeczywiście jednak jest tak, że smartfony towarzyszą nam niemal w każdym momencie dnia i chętnie sprawdzamy co słychać na FB czy IG. Sama łapię się na tym, że niekiedy bezmyślnie przewijam kolejne posty, zamiast skupić się na tym, co dzieje się obok mnie. Skoro jednak socjale tak dobrze radzą sobie wśród internautów, nie powinno nas dziwić, że pracodawcy również się nimi zainteresowali. Powstało wśród naszych rodzimych pracodawców sporo fanpage’y na FB. Zaczęliśmy też coraz odważniej wykorzystywać Instagram do celów biznesowych. Osobiście bardzo mnie to cieszy, bo uważam, że społecznościówki są doskonałym narzędziem do budowania marki pracodawcy oraz nawiązywania bezpośredniego kontaktu z grupą docelową, czyli naszym potencjalnym pracownikiem bądź ambasadorem. I nie chodzi mi tu o ambasadorów, którzy zostali wybrani do pełnienia tej funkcji, a osoby, które śledzą nasze socjale, cenią sobie naszą komunikację, widzą wartość w przekazywanych informacjach i po prostu dobrze o nas mówią. Niezależnie od tego, czy chcą u nas pracować, czy też nie.