Niespełna dwa tygodnie temu miałam okazję przedstawić swój pierwszy artykuł podczas konferencji naukowej. Tematyka mojej publikacji dotyczyła budowania wizerunku pracodawcy w otoczeniu przedsiębiorstwa i to raczej nie powinno dziwić, bo temat jest w kręgu moich zainteresowań zawodowych i naukowych. Często wypowiadam się na temat employer brandingu, doradzam firmom w tym zakresie i na tym obszarze koncentruję się w swoim doktoracie.

Kilka dni temu pojawiła się w sieci informacja o tym, że jedna ze światowych sieci odzieżowych, której sklepy możemy znaleźć także w Polsce nie jest uczciwa wobec swoich pracowników. Dla HR-owca, który interesuje się wizerunkiem pracodawcy taka historia to ciekawy case, któremu warto się przyjrzeć. Postanowiłam więc poobserwować jak zachowa się firma jako pracodawca. Ale zacznijmy od początku..

Kiedy słyszymy employer branding czy budowanie wizerunku pracodawcy w głowie zapala się często czerwona lampka. Dlaczego? Bo to temat dla korporacji, a przecież jesteśmy małą firmą. Bo to wymaga budżetu, a nasz prezes liczy każdą złotówkę. Przecież trzeba stworzyć strategię, zaangażować mnóstwo ludzi.. W sumie po co nam employer branding skoro i tak nie jest źle?