Ostatni wpis, który poświęciłam kwestii macierzyństwa w pracy i bycia fair wobec pracodawcy wywołał sporą dyskusję (wpis znajdziesz tu). Przez kilka ostatnich dni miałam okazję wysłuchać wiele historii mam, którym utrudniano powrót do pracy po urlopie rodzicielskim, które zniechęcano do powrotu do pracy czy też uniemożliwiano łączenie obowiązków rodzicielskich z wyzwaniami zawodowymi.

Wczorajszy Dzień Kobiet oraz kilka ostatnich rozmów na temat pracodawców zainspirowało mnie do zastanowienia się nad kwestią macierzyństwa w pracy. Nie bez znaczenia jest też to, że sama jestem mamą i temat dotyczy także mojej osoby 🙂

Problematyka mobbingu to temat, o którym w ostatnim czasie sporo się mówi. W naszym systemie prawnym regulacja mobbingu funkcjonuje od przeszło dziesięciu lat. Wcześniej to zjawisko również występowało, niemniej swoją regulację poprzez art. 94³ znalazło w kodeksie pracy dopiero w 2003 r. Zmiany legislacyjne to jedno, ale praktyka polegająca na uczynieniu miejsca pracy wolnego od mobbingu to już inna sprawa.

Sporo mówimy o tym, że warto budować swoją markę, dbać o nią, kreować się na profesjonalistę w swojej dziedzinie. Co więc robimy? Dokształcamy się, chodzimy na szkolenia, nabywamy nowe kompetencje, kwalifikacje, można rzec – odpowiadamy na potrzeby. Zarówno swoje, jak i pracodawców, przełożonych, partnerów biznesowych. Każdy z nas przecież ma swoje ambicje, dla jednego szczytem będzie odbycie wszystkich szkoleń, które zaplanował dla niego pracodawca, dla innego będzie to tylko minimum – będzie szukał wiedzy, inspiracji i z determinacją dążył do wyznaczonego przez siebie celu. I wszystko byłoby ok, gdyby nie pewien zgrzyt..

Czas leci jak szalony! Mam wrażenie, że chwilę temu odbywały się Wyzwania HR w Warszawie, a tu kolejna konferencja zbliża się wielkimi krokami. Pracuj.pl sprawił nam całkiem miłą niespodziankę organizując swoją flagową konferencję w Dzień Kobiet – w końcu nie spędzimy tego dnia w pracy, a w doborowym towarzystwie dyskutując o wyzwaniach w branży HR!